SOKAK ÇOCUĞU, İŞADAMINA KIZININ BAYILDIĞINI BİLDİRMEK İÇİN TELEFON AÇAR… SONRA ADAM…

.
.

Bir Telefonla Değişen Hayatlar

1. Bölüm: O Telefon

Kemal Yılmaz, Türkiye’nin önde gelen işadamlarından biriydi. Yıllarını şirketini büyütmeye adamış, başarı merdivenlerini tırmanırken duygularını ve ailesini ikinci plana atmıştı. Eşi Aylin’i üç yıl önce kaybetmiş, kızı Zeynep ile arasındaki mesafe giderek artmıştı. O sabah, Kemal için sıradan bir iş günüydü. Şirketin yönetim katında önemli bir toplantının ortasında, telefonu bilinmeyen bir numaradan çaldı.

“Merhaba efendim. Siz turuncu elbiseli hanımın babası mısınız?” dedi telefondaki çocuk sesi. Kemal’in kalbi bir an durdu. “Sen kimsin? Bu numarayı nereden buldun?” diye sordu, sesi titreyerek.

“Efendim, lütfen kapatmayın. Taş ocağı yolunda yere yığılmış bir hanım var. Nefes alıyor ama uyanmıyor. Çantasından telefonu düştü. Sizin babam olarak kayıtlı olduğunuzu gördüm.”

Kemal’in kanı dondu. Kızı Zeynep, üç saat önce korkunç bir tartışmanın ardından evden çıkmıştı. Ona söylememesi gereken şeyler söylemiş, Zeynep ise ondan nefret ettiğini haykırarak gitmişti. Şimdi ise bir yabancı ona kızının baygın olduğunu söylüyordu.

“Hangi yol, tam olarak nerede?” diye sordu Kemal, toplantı odasından fırlayarak.

“15 kilometre yakınlarında, sağ tarafta devrilmiş büyük bir ağaç var. Onun arabası da burada, parlak siyah bir araba.”

Kemal koşarak asansöre bindi, arabasına atladı. “Bir şeye dokundun mu, ona temas ettin mi?” diye sordu telaşla.

“Hayır efendim, sadece sizi aramak için telefonunu aldım. Yerde yatıyor, arabanın yanında…”

Ali daha 12 yaşındaydı ama sokaklarda büyümüş, hayatta kalmak için çok şey öğrenmişti. O sabah Aziz Yusuf sığınma evinden kaçmış, toprak yolda yürürken lüks bir araba ve yerde baygın bir kadına rastlamıştı.

Kemal’in sesi titriyordu: “Çocuğum, bana yardım etmelisin. Nefes alıyor mu, göğsü inip kalkıyor mu?”

Ali, Zeynep’in yüzüne yaklaştı. “Evet efendim, nefes alıyor ama çok yavaş ve ağzından garip bir koku geliyor. Yanında boş bir ilaç şişesi var.”

Kemal’in aklına en kötü ihtimal gelmişti. Zeynep, Serkan Demir’le evlilik konusundaki tartışmadan sonra böyle bir şey yapmış olabilir miydi?

“Adın ne senin?”

“Ali efendim. Şimdi ne yapayım?”

“Oradan ayrılamazsın, onunla kal. Ben gelene kadar yanında ol. Uyanırsa bana haber ver.”

Ali telefonu kapattı. Zeynep’in başında beklerken gömleğinden bir parça yırtıp ıslattı, kadının yüzünü sildi, onu uyandırmaya çalıştı. “Hanımefendi, uyanın. Babanız geliyor. Lütfen uyanın…”

Zeynep başını oynattı ama gözlerini açmadı. Ali beklerken arabaya göz attı. İçeride düğün davetiyeleri, bir fotoğraf ve açık bir zarf vardı. Fotoğrafta Zeynep’in yanında daha yaşlı bir adam, Serkan Demir vardı. Kadının gözleri bomboştu.

Yaklaşan bir arabanın sesiyle Ali toparlandı. Kemal Yılmaz, arabadan fırlayarak geldi. “Zeynep! Kızım!” diye bağırdı, diz çöküp kızının yüzünü elleri arasına aldı.

Ali, olanları anlattı. Kemal hemen ambulansı aradı, ama Ali onu durdurdu: “Efendim, ilacı yeni aldıysa önce kusturmak daha iyi olur. Sokakta bunu gördüm. İlaç ne kadar uzun kalırsa o kadar kötü.”

Kemal tereddüt etti, ama kızının nefesi giderek zayıflıyordu. “Ne yapmamız lazım?” diye sordu.

Ali, Zeynep’i dikkatlice yan çevirdi ve Mehmet amcadan öğrendiği teknikle kusturdu. Zeynep öksürdü, kusmaya başladı. Birkaç dakika sonra gözlerini açtı, Ali’ye baktı: “Sen… ışıklardaki çocuksun…”

Kemal hemen doktorunu aradı, Zeynep’i hastaneye götürdü. Ali’yi de yanına aldı.

2. Bölüm: Hastane ve Gerçekler

Hastanede Zeynep acil servise alındı. Kemal ve Ali koridorda beklerken, Kemal çocuğa sordu: “Bunu nereden öğrendin?”

“Sokaklarda insan kendi başının çaresine bakmayı öğreniyor efendim.”

“Kaç yaşındasın?”

“12.”

“Annen baban nerede?”

“Yok efendim. Annem öldü, babamı hiç tanımadım.”

Kemal’in içi sızladı. Kızını kurtaran, dünyada tek başına olan bu çocuktu.

Saatler sonra doktor geldi: “Kızınız iyi olacak. Hayatını kurtardınız.”

Zeynep, ilk görmek istediği kişi olarak Ali’yi çağırdı. “Teşekkür ederim,” dedi zayıf bir sesle. “Sen olmasaydın…”

Kemal, “Neden yaptın bunu?” diye sordu.

Zeynep, “Dayanamıyorum artık baba. Hayatıma senin karar vermene dayanamıyorum. Serkan’la bu evlilik istemiyorum. Hiç istemedim. Ben bir ticaret malı değilim.”

Kemal, utançla yere baktı. Ali, çıkmak istedi ama Zeynep elini tuttu: “Kal lütfen. Sen uzun zamandır tanıdığım tek samimi insansın.”

O gece Kemal, Ali’ye para teklif etti, ama Ali reddetti. “Para için yardım etmedim. Ben hallederim efendim.” Ve Ali geceye karışıp kayboldu.

3. Bölüm: Fırsat ve Aile

Ertesi sabah Kemal, Zeynep’e her şeyi iptal ettiğini söyledi. “Seni istemediğin bir şeyi yapmaya zorlamayacağım.” Zeynep, babasına sarıldı. “Çocuk nerede?” diye sordu. “Bilmiyorum. Ama onu bulmamız lazım.”

Ali, viyadük altında Mehmet amcayla buluştu. Mehmet amca ona, “Hayat dışarıdan gelmez, içeriden gelir. Yardım ettiğin hanım, kendi ne istediğini bulmalı,” dedi.

Üç gün sonra Zeynep, Ali’yi buldu. Arabasına aldı, ona birlikte yaşamayı teklif etti. “Bu sadaka değil Ali, takas. Sen bana cesur olmayı öğretirsin, ben de sana bir hayat şansı veririm.”

Ali kabul etti, ama bir şartla: “Sokaktaki diğer çocuklara da yardım etmek istiyorum.”

Bir hafta sonra Ali, Yılmazların konağında yaşamaya başladı. Kemal ona özel öğretmen tuttu. Ama evde herkes Ali’yi kabullenmedi. Özellikle kahya Marina Hanım ona soğuk davranıyordu.

4. Bölüm: Geçmişin Gölgesi

Ali, evdeki yerini sorgulamaya başladı. Zeynep mimarlık fakültesindeydi, Kemal de şirketle meşguldü. Bu sırada Serkan, Kemal’in kapısına dayandı, tehditler savurdu. Ali, Serkan’ın tehlikeli olduğunu anlamıştı.

Zeynep, Ali’nin mutsuz olduğunu fark etti. Ali, “Sokaktaki çocuklara yardım projesi” fikrini ortaya attı. Zeynep mimarlık bilgisini kattı, Ali sokak tecrübesini. Birlikte “Yeni Umut Bakım Merkezi”nin planlarını yaptılar.

Ama Serkan, Zeynep hakkında üniversitede yalanlar yaymaya başladı. Ali, Serkan’ın gerçek yüzünü ortaya çıkarmak için Mehmet amcayla bilgi topladı. Serkan’ın borçlarını, tefecilere olan ilişkisini ortaya çıkardılar.

Kemal, Serkan’ı üniversitedeki veli toplantısında belgelerle ifşa etti. Serkan, Zeynep’ten ve herkesten özür dilemek zorunda kaldı.

5. Bölüm: İkinci Şanslar

Ali, Aziz Yusuf sığınma evindeki kötü muameleyi ifşa etti. Sığınak kapatıldı, çocuklar yeni yerlere yerleştirildi. Ali, burada tanıştığı Ayşe’yi ziyaret ettiğinde, gerçek bir aileye sahip olmanın ne demek olduğunu düşündü.

Bir gün Kemal ve Zeynep, Ali’ye evlat edinme teklif ettiler. “Seni oğlumuz yapmak istiyoruz,” dediler. Ali gözyaşları içinde kabul etti.

Yeni Umut Bakım Merkezi açıldı. Ali, diğer sokak çocuklarını bizzat karşıladı. “Burada herkesin yeniden başlama şansı var,” dedi.

6. Bölüm: Fedakarlık

Her şey yolunda giderken Kemal’in kalbi iflas etti. Acil nakil gerekiyordu. Ali, Mehmet amcanın uygun donör olduğunu öğrendiğinde yıkıldı. Mehmet amca, “Ben ölüyorum. Ama kalbimle birine hayat verebilirim. Bu benim son iyiliğim olsun,” dedi.

Nakil başarılı geçti. Mehmet amca, Ali’ye, “Her zaman bir aile vardır. Sen de buldun,” dedi ve vefat etti.

Kemal iyileşti. Artık hayatı daha derin, daha vicdanlı yaşıyordu. Şirketini sosyal projelere yönlendirdi. Ali, Zeynep ve Kemal gerçek bir aile oldular.

7. Bölüm: Gelecek ve Umut

Ali, büyüdü, üniversiteye girdi. Tıp fakültesini kazandı, sokak çocuklarına yardım etmeye devam etti. Zeynep, sosyal projelerde çalıştı, evlendi ve anne oldu. Kemal, topluma örnek bir işadamı ve baba olarak anıldı.

Serkan, bakım merkezinde çalışarak hayatını düzene soktu, gençlere finansal eğitim verdi. Herkes ikinci bir şansın, affetmenin ve sevginin hayatları değiştirebileceğini gördü.

Ali, her ay Mehmet amcanın mezarına gidip ona haberler verdi. “Söz veriyorum, seni gururlandıracağım,” dedi.

Aile, birlikte yemek yerken Kemal, “Hayatta önemli olan nereden geldiğin değil, nereye gittiğindir. Ne kadar şeye sahip olduğun değil, sahip olduklarınla ne yaptığındır,” dedi.

Ali, gözleri dolu dolu, ailesine baktı. Her şey bir telefonla başlamıştı. Bir yabancının hayatını kurtarmak için yapılan bir iyilik, sayısız hayatı değiştirmişti.

.