Milyarder misafir taklidi yaptı ve yeni temizlikçinin telefonda dediklerine inanamadı.

.
.

Milyarder Misafir Taklidi Yaptı ve Yeni Temizlikçinin Telefonda Dediklerine İnanamadı

Size Türkiye’nin en zengin adamlarından birinin, Emir Özgür‘ün, tüm gününü sıradan bir işçi gibi davranarak geçirdiğini ve keşfettiği şeyin hayatını sonsuza dek değiştirdiğini söylesem?

I. Kılık Değiştirme ve Sessiz Acı

İstanbul’un Şişli semtindeki Özgür Enerji Holding‘in genel merkezinde, 38. kattaki dev cam pencerelerden şehrin panoramik manzarasına bakan Emir Özgür, sabahın ilk ışıklarıyla birlikte derin düşüncelere dalmıştı. Yenilenebilir enerji imparatorluğunun tepesindeki bu adam, milyarlarca liralık servetine rağmen son zamanlarda içini kemiren bir huzursuzluk yaşıyordu. Anonim bir mektup, şirket içindeki adaletsizliklerden bahsediyordu. Mektubun sonundaki cümle onu derinden etkilemişti: “Siz patronlar sadece röportaj dinler. Gerçeği asla görmezsiniz.”

Emir’in zihninde çılgın bir plan şekillendi. Bugün, kimsenin tanımayacağı şekilde kılık değiştirip şirketinin en alt katındaki temizlik personeli olarak çalışacaktı.

Saat 9’da, spor giysileri içinde ve hafif sakallı görünümüyle, şirketin arka girişinden içeri girdi. Temizlik şirketi müdürü Zeynep Yılmaz‘ın ofisine doğru yürürken, kalbi hızla çarpıyordu. Kendini “Yeni elemanınız Mehmet” olarak tanıttı.

Zeynep Hanım, Emir’e Leyla Karaca adlı bir kadını işaret etti. Leyla, 31 yaşlarında, yıpranmış kıyafetler içinde ama onurunu koruyan bir duruşa sahipti. “İyi çalışkan bir kız ama… duraksadı… son zamanlarda biraz dalgın. Aile sorunları olduğu söyleniyor.”

Emir, Leyla’nın yanına yaklaştı. Leyla, iki yıldır burada çalışıyordu. Kocası vefat etmiş, 6 yaşındaki kızı Cemre için çalışıyordu.

Emir, hiç bilmediği bir dünyayı keşfetmeye başladı. İnsanlar, onun patron olmadığını bilince, ne kadar farklı davranıyorlardı. Üst katlarda hiç görmediği bir dayanışma vardı burada.

II. Telefon Konuşması ve Gerçek Miktar

Saat 11’de, Leyla’nın telefonu çaldı. Emir, merdivenlerin gölgesinde durdu ve istemeden konuşmayı dinledi. Leyla’nın sesi giderek gerginleşiyordu.

“Doktor Bey, anlıyorum ama… Evet, biliyorum pahalı ama başka çare yok. Ne kadar süre tanıyorsunuz bana?”

Leyla’nın yüzü kireç gibi beyazlamıştı. Emir’in kalbi sıkıştı. Leyla, doktoruyla konuşuyordu. Oğlu Mustafa hasta. MR çekimi gerekli.

“25.000 lira mı? Allah’ım.” Leyla’nın sesi kısıldı. “Ben tek başıma çalışıyorum. Mustafa’nın babası iki yıl önce vefat etti. Bu parayı nereden bulabilirim ben? Yarısını peşin istiyorlar: 12.500 lirayı bugüne kadar bulmam gerek.”

Emir’in nefesi kesildi. Bu kadın için 25.000 lira bir servet demekti, ama onun için sadece küçük bir rakam. Ceketinin iç cebindeki cüzdanında bile bunun üç katı para vardı. Leyla, annesine bile gerçeği söyleyemiyor, yalan söylüyordu.

Emir, bu kadının oğlu için sessizce ölümüne savaştığını gördü.

III. Paranın Dönüşü ve Leyla’nın Reddi

Öğle molasında, Leyla’nın umutsuzluğu doruktaydı. Akşam 6’ya kadar parayı bulamazsa, randevu iptal olacaktı.

“Leyla Hanım,” dedi Emir. “Şirketin sosyal yardım fonundan yararlanabilirmişsiniz. Evrakları hazırlıyorlar.”

Emir, insan kaynaklarını arayıp, 25.000 lirayı anonim bir bağış gibi göstermesini emretmişti.

Akşama doğru, Leyla, sevinç gözyaşlarıyla Emir’e sarıldı. “Allah razı olsun senden Mehmet. Sen benim meleğimsin.”

Emir’in boğazı düğümlendi. Bu kadın ona melek diyordu, ama o, kim olduğunu saklamıştı. Gerçek ortaya çıktığında ne olacaktı?

Ertesi sabah, Leyla işe bambaşka bir insanmış gibi geldi. Gözlerinde ümit parıltısı vardı. Mustafa’nın emarı çekilmişti.

Leyla, çay içerken kuşkulu gözlerle Emir’e baktı. “6 aydır buradayım. Hiç kimsenin böyle bir yardım aldığını duymadım. Zeynep Hanım bile şaşırdı. Sen gerçekten kimsin, Mehmet?”

Emir, uzun süre sessiz kaldı. “Leyla Hanım, ben size gerçeği söylemeliyim. Ben Mehmet değilim. Adım Emir. Emir Özgür. Ben bu şirketin sahibiyim.”

Leyla’nın yüzü büzüldü. Şok oldu. “Sen beni kandırdın! Sen benimle oyun mu oynuyordun?”

“Hayır, oyun değildi. Ben sana yardım etmek istedim.”

“Yardım mı? Sen beni aşağıladın. Zengin patron, fakir işçiyle dalga geçiyor. Öyle mi?” Leyla’nın sesinde öfke ve hayal kırıklığı vardı. “Ben bu parayı alamam. Al paranı geri.”

Leyla, çantasını aldı. “İşten çıkıyorum. Senin yanında çalışamam artık.”

Emir, çaresizlik içinde ona baktı. Kadın haklıydı. “Yardım etmek istiyorsan, bu şirkette çalışan bütün annelerin durumunu öğren. Benim gibi mücadele eden kaç kişi olduğunu öğren. Sonra gel yardım et.”

IV. Kültür Değişimi ve Yeni Bir Başlangıç

Leyla’nın gidişinden sonra Emir, uzun süre orada öylece durdu. İçindeki boşluk giderek büyüyordu. Hayatında ilk kez, biri ona bu kadar dürüst, bu kadar acımasız gerçekleri söylemişti.

Emir, ofisine çıktığında, karısı Dilek ve yöneticileriyle karşılaştı. Dilek, onu hemen azarladı: “Emir, sen bugün çok tuhaf konuşuyorsun. Temizlik personelleriyle mi konuşuyorsun?”

Emir, karısına uzun uzun baktı. “Ben artık eskisi gibi düşünemiyorum. Ben artık insanların ne diyeceğini umursamıyorum.”

O, Leyla’nın sözlerini dinledi: “Çalışanlarının durumunu öğrenmek için yalan söylemen gerekmezdi.”

Ertesi gün, Emir, bütün departman müdürleriyle toplantı yaptı. “Çalışanlarımızın yaşam standardını yükseltmek istiyorum. Çalışan memnuniyeti araştırması başlatacağım. Sosyal yardım programları geliştireceğim.”

Emir, Leyla’yı bulmak için her şeyi yaptı. Üç ay sonra, Leyla, Emir’in ofisine geldi. Artık eski yorgunluk yoktu. “Sizin nasıl olduğunuzu öğrenmek için geldim aslında,” dedi Leyla.

“Siz gerçekten değişmişsiniz. Umarım iyiye doğru.”

Emir, Leyla’nın ona anlattıklarını dinledi: Gece kursuna yazılmış, bilgisayar öğrenmiş, muhasebe sertifikası almış. “Şimdi küçük bir şirkette muhasebe elemanı olarak çalışıyorum. Maaşım eskisinin üç katı.”

Emir, Leyla’nın ondan daha değerli bir şeye sahip olduğunu anladı: Onur ve dürüstlük.

V. Gerçek Zenginlik

Emir, Leyla’ya baktı. “Ben sizden çok şey öğrendim o gün. Asıl teşekkür etmesi gereken benim. Çünkü siz bana en değerli dersi verdiniz: Gerçek zenginliğin para değil, onur olduğunu öğrettiniz.”

Leyla, gittikten sonra, Emir şirkette devrim yarattı. Çalışanlar için sosyal alanlar, ücretsiz sağlık hizmetleri, eğitim bursları. Özgür Enerji Holding, insan odaklı yaklaşımıyla sektörde dikkat çekti.

Bir yıl sonra, Leyla, Emir’in kurduğu Sosyal Sorumluluk Vakfı‘nın yöneticisi oldu. Artık o, sadece bir temizlik görevlisi değil, binlerce insana umut veren bir liderdi.

Bir akşam, Emir, terasta otururken, Leyla’nın ona söylediklerini hatırladı: “Adalet olsa sen benim kim olduğumu bilirdin.”

Emir, Leyla’nın ona temizlik yapmayı öğretmediğini, yaşamayı öğrettiğini anladı.

“Gerçek zenginlik, bankadaki rakamlarla değil, bir kalbi koruyabildiğin kadarıyla ölçülür.”

.