“Önüme düş!” – asker genç bir Polonyalı kadına tekme attı ve kadın 282 GROM askerinin önünde adamın iki bacağını kırdı.

.

.

GROM’un Önünde: Bir Kadının Onuru

1. Kampın Sabahı

Polonya’nın doğusundaki bir askeri kampta sabahın ilk ışıkları henüz dağların üzerinden süzülmeye başlamıştı. Sis, çam ormanlarının arasında ağır ağır yükseliyor, çadırların üzerinde ince damlalar bırakıyordu. Kamp sessizdi ancak yaklaşan günün getireceği zorlukların gerginliği havada asılıydı.

282 GROM askeri, haftalardır süren seçkin bir eğitimden geçiyordu. Bu, Polonya’nın en seçkin özel kuvvet birliğinin sınavıydı. Onların arasında, diğerlerinden farklı bir figür dikkat çekiyordu: Lena Kowalska. 26 yaşında, kısa koyu saçlı, atletik yapılı, gözlerinde sarsılmaz bir kararlılık olan genç bir kadındı.

Lena, GROM’a kabul edilen ilk kadın olmaya çalışıyordu. Her sabah, erkeklerin arasında tek kadın olarak uyanmanın ağırlığını iliklerine kadar hissediyordu. Ama asla geri adım atmıyordu. Onun için bu sadece bir kariyer değil, çocukluğundan beri taşıdığı bir onur meselesiydi.

2. Aşağılama

O sabah, eğitim alanında 282 asker sıraya dizilmişti. Komutanlar, yeni gelen eğitmenlerin tanıtımını yapıyordu. Lena en öndeki sırada, dimdik duruyordu. Yanında, iri yapılı, yüzünde küçümseyici bir gülümseme olan bir asker vardı: Marek Nowak.

Marek, Lena’nın varlığından rahatsız olanlardan biriydi. Kadınların bu işte yeri olmadığını, GROM’un erkeklerin dünyası olduğunu düşünüyordu. O gün, sabah talimi sırasında, komutanın gözü önünde Lena’ya döndü ve alaycı bir sesle bağırdı:

“Önüme düş!”

Lena dönüp bakmadan hareket etti. Ancak Marek, ani bir hareketle ona sert bir tekme attı. Lena dengesini kaybedip yere düştü. Çevredeki askerler bir anlık sessizlik içinde kaldı. Marek, “Burası senin yerin, yerde sürünmek!” diye bağırdı.

3. Sessizlik ve Patlama

282 GROM askeri, gözlerini kaçırdı. Bazıları utandı, bazıları ise Marek’in erkekliğini onaylarcasına kısık sesle güldü. Komutanlar ise Lena’nın ne yapacağını izliyordu. Lena yavaşça ayağa kalktı. Yüzünde öfke yoktu, sadece buz gibi bir sükûnet vardı.

Bir adım attı, gözlerini Marek’in gözlerine dikti. “Beni yere indirenin, yere bakacak cesareti olmalı,” dedi. Marek, alaycı bir şekilde güldü, “Senin gibi bir kadından mı korkacağım?” dedi ve bir adım daha attı.

O an, Lena bir gölge gibi hareket etti. GROM’un yakın dövüş eğitimlerinde öğrendiği teknikleri, yılların birikimiyle birleştirerek, Marek’in dengesini bozdu. Dizinin arkasına hızlı bir tekme, ardından ayağıyla bileğine baskı… Bir çatırtı duyuldu. Marek’in bacağı kırılmıştı. Acıdan bağırırken, Lena diğer bacağını da aynı teknikle kırdı.

Alanı bir sessizlik kapladı. 282 asker, bir kadının tek başına, kendisine saldıran bir askeri iki hamlede yere indirişini izliyordu. Komutanlar bile şoktaydı.

4. Saygının Doğuşu

Marek yerde kıvranırken Lena geri çekildi. “Burada kimseye cinsiyetinle üstünlük kuramazsın. GROM’da saygı, yetenekle kazanılır,” dedi.

Komutan, Lena’ya yaklaştı. Gözlerinde öfke değil, hayranlık vardı. “Kowalska, neden bu kadar ileri gittin?” diye sordu.

Lena başını kaldırdı. “Çünkü burada, onurumuzu korumak için savaşmak zorundayız. Eğer bugün karşılık vermezsem, yarın burada hiçbir kadına yer kalmaz.”

Komutan bir süre düşündü. Sonra yüksek sesle tüm askerlere döndü: “Bugün burada, gerçek bir GROM askeri doğdu. Cinsiyetin değil, yüreğin ve bileğinin gücü saygı kazandırır. Herkes bunu unutmasın!”

5. Geçmişin Gölgesinde

Lena, o gece çadırında yalnızdı. Bacaklarını karnına çekmiş, ellerini yumruk yapmıştı. Çocukluğunda babasının ona anlattığı savaş hikâyelerini, annesinin ona “Kendini asla ezdirme” dediği günleri hatırladı. Bu an, yıllardır taşıdığı yükün boşalmasıydı.

Ertesi sabah, kamp alanında herkes Lena’ya farklı bakıyordu. Bazıları saygıyla, bazıları hâlâ öfkeyle. Ama kimse onu küçümsemeye cesaret edemiyordu.

Marek ise revire kaldırılmıştı. Gözlerinde öfke ve utanç vardı. Ama Lena’ya bir daha asla bakmadı.

6. Takımın Parçası

Günler geçtikçe Lena, GROM’un bir parçası oldu. Eğitimlerde en önde koştu, atışlarda en iyi skoru aldı. Zamanla, en zorlu görevlerde ilk çağrılanlardan biri oldu. Erkek askerler artık ona rakip değil, takım arkadaşı olarak bakıyordu.

Bir gün, yeni bir kadın aday kampa geldi. Lena ona gülümsedi. “Burada kolay olmayacak,” dedi. “Ama birlikte her şeyi başarabiliriz.”

O kadın, Lena’nın izinden gitti ve GROM’un ikinci kadın askeri oldu.

7. Son ve Başlangıç

Yıllar sonra, Lena Kowalska, Polonya ordusunun en yüksek madalyalarından birini aldı. Tören sırasında, Marek Nowak da oradaydı. Lena’ya yaklaştı. “O gün bana hayatımın dersini verdin,” dedi. “Gerçek cesaretin ne olduğunu gösterdin.”

Lena gülümsedi. “Gerçek cesaret, yere düşmekten korkmamak değil, her düştüğünde yeniden ayağa kalkabilmektir.”

O gün, 282 GROM askeri Lena’yı ayakta alkışladı. Ve Lena, gözlerinde yaşlarla, başını dik tuttu. Çünkü o gün, sadece kendisinin değil, tüm kadınların onurunu savunmuştu.

SON

.