Yaşlı bir kadına yardım ettiği için işten atılan bir tamirci… sonra onun gerçekte kim olduğunu keşfediyor.

.

.

Bir Tamircinin İkinci Şansı

1. Küçük Bir Atölyede Başlayan Hikaye

Matteo’nun elleri her zaman yağlıydı. İstanbul’un kenar mahallelerinden birinde, eski ve küçük bir oto tamirhanesinde çalışıyordu. Hayatı, sabahın ilk ışıklarıyla başlar, akşam güneş batana kadar motor sesleriyle devam ederdi. Eşi Thesa ve iki çocuğu Lorenzo ve Julia ile mütevazı bir evde yaşıyorlardı. Hayat zor ama huzurluydu; Matteo işini severdi, ailesiyle gurur duyardı.

Bir sabah, atölyeye yaşlı bir kadın geldi. Saçları bembeyaz, bastonuyla zor yürüyordu. Arabası bozulmuştu. Kadının gözlerinde çaresizlik vardı. Matteo hemen yardım etti. Arabasının kayışını değiştirdi, motorunu kontrol etti, işi bitirdiğinde yaşlı kadın teşekkür etti ama cebinde para yoktu.

“Önemli değil,” dedi Matteo. “Ben sadece yardımcı olmak istedim. Parçayı kendi paramla öderim.”

Kadın minnetle gülümsedi, bir kartvizit uzattı ama Matteo almadı. “Bunu hak etmiyorum. Sadece iyi bir insan olmaya çalışıyorum.”

O gün, Matteo’nun patronu David atölyeye geldi. David, sert ve kuralcı bir adamdı. Matteo’nun yaşlı kadına ücretsiz hizmet verdiğini öğrenince öfkelendi.

“Sen benim iznim olmadan şirketin parçalarını kullandın!” diye bağırdı David. “Bu hırsızlıktır. Burada biri hırsızlık yaparsa, kovulur.”

Matteo’nun dünyası başına yıkıldı. “Ama ben sadece yardım ettim,” dedi, sesi titreyerek.

David, Matteo’nun eşyalarını bir kutuya koydu ve ona kapıyı gösterdi. “Burada işin bitti. Bir daha asla bu atölyeye adım atma!”

Matteo, kutusunu kucakladı, gözlerinde yaşlarla atölyeden ayrıldı. Dışarıda güneş batıyordu, uzun gölgeler kaldırımda uzanıyordu. Evine doğru yürürken, kalbinde bir ağırlık vardı. Eşine ve çocuklarına nasıl anlatacaktı?

2. Evdeki Sessizlik

Matteo eve vardığında, Thesa mutfakta yemek yapıyordu. Çocuklar odalarında oynuyordu. Matteo’nun yüzündeki üzüntüyü görünce Thesa hemen anladı.

“Ne oldu?” diye sordu endişeyle.

Matteo kutusunu yere koydu, çocukları sıkıca kucakladı, gözyaşlarını tutamadı. “İşimden oldum,” dedi. “Sadece birine yardım ettim, ama patronum bunu affetmedi.”

Thesa onu teselli etti. “Sen doğru olanı yaptın. Biz her zaman birlikte başa çıkacağız.”

Ama Matteo’nun içindeki korku büyüyordu. Faturalar birikiyordu, kir ödenmemişti. Her sabah iş aramaya çıkıyor, her akşam eli boş dönüyordu. David, eski patronu, şehirde onun adını kötüye çıkarmıştı. Hiçbir tamirci onu işe almak istemiyordu.

Thesa, evlere temizlik işine başladı. Ellerinde yaralar, yüzünde yorgunluk. Matteo, eşinin ne kadar fedakarlık yaptığını gördükçe kendini daha da suçlu hissediyordu.

Bir gün, oğlu Lorenzo kumbarasını açtı, biriktirdiği bozuk paraları babasına uzattı. “Anne dün gece ağladı. Ben de yardım etmek istiyorum.” Matteo, oğlunu kucakladı, gözyaşlarını tutamadı.

3. Küçük Bir Umut Işığı

Günler geçiyor, hayat daha da zorlaşıyordu. Matteo, son kalan aletlerini satmak zorunda kaldı. Evin kirası ödenemiyordu. Ev sahibi kapıya gelip tahliye kağıdı bıraktı: “Otuz gün içinde borcunuzu ödeyin ya da evi boşaltın.”

Bir akşam, Matteo sessizce dua etti. “Sadece bir şans istiyorum,” diye fısıldadı.

Tam o anda, telefon çaldı. Bilinmeyen bir numara. “Merhaba, Matteo Rousseau ile mi görüşüyorum?” dedi nazik bir kadın sesi. “Ben Martha. Bayan Béatrice Conti’nin asistanıyım. Bayan Conti sizinle görüşmek istiyor. Yarın şu adrese gelebilir misiniz?”

Matteo şaşkındı. “Béatrice Conti kim?” dedi.

“Bir süre önce arabasını tamir ettiğiniz yaşlı hanımefendi,” dedi Martha.

Matteo, hatırladı. O gün yardım ettiği yaşlı kadın. O gece, Thesa ile umut dolu hayaller kurdu.

4. Büyük Sürpriz

Ertesi sabah, Matteo en temiz kıyafetlerini giydi, Thesa ütülemişti. Verilen adrese gitti. Şehrin zengin semtlerinden biriydi, devasa bir malikane. Bahçesinde heykeller, fıskiyeler, rengarenk çiçekler vardı.

Kapıyı Martha açtı, onu içeri aldı. Büyük bir salonda Béatrice Conti bekliyordu. Yaşlı kadın, zarif ve asil bir duruşa sahipti.

“Matteo,” dedi Béatrice, “Sizi buraya çağırmamın sebebi var. Gerçekten kim olduğumu biliyor musunuz?”

Matteo başını salladı. “Hayır, sadece bir müşteriydiniz.”

Béatrice gülümsedi. “Ben, Alvorada Grup’un sahibi ve kurucusuyum. Şehirdeki en büyük tamirhane zincirinin patronuyum. Bir test yapıyordum. Farklı atölyelere gidip, yardıma ihtiyacı olan yaşlı bir kadın gibi davranıyordum. En dürüst, en iyi kalpli kişiyi bulmak istedim.”

Matteo şaşkınlıkla dinledi.

“Siz bana yardım ettiniz, hiçbir karşılık beklemeden. Patronunuza karşı çıkıp işinizi kaybettiniz. Bunu öğrendiğimde, size ikinci bir şans vermek istedim.”

Béatrice, Matteo’ya bir iş teklif etti: “Alvorada’nın en büyük tamirhanesinin müdürü olmanızı istiyorum. Üç kat maaş, sağlık sigortası, hatta yeni bir ev.”

Matteo gözlerine inanamadı. “Neden ben?” diye sordu.

Béatrice gözleri dolu dolu cevap verdi: “Çünkü ben de senin gibi bir zamanlar çaresizdim. Bir gün, bulduğum bir cüzdanı sahibine geri verdim. O adam bana iş verdi, bana güvendi. Hayatım değişti. Sende aynı dürüstlüğü gördüm.”

5. Yeni Hayat

Matteo, Béatrice’nin teklifini kabul etti. O gün eve döndüğünde, Thesa onu kapıda karşıladı. Matteo, elindeki zarfı gösterdi, içinde borçlarını ödemeye yetecek kadar para vardı. Thesa ağladı, çocuklar sevinçle kutladı.

Bir hafta sonra yeni evlerine taşındılar. Büyük bir bahçe, üç oda, huzurlu bir mahalle. Matteo işine başladı; 20 kişilik bir ekibi yönetecekti. Eski meslektaşları Marco ve Andrea da onun yanında çalışmaya başladı.

Matteo, iş yerinde adalet, saygı ve dürüstlük ilkelerini benimsedi. Herkes ona saygı duyuyor, iş yerinde huzur vardı. Thesa, sosyal sorumluluk projelerinde çalışmaya başladı. Julia resim yapmaya, Lorenzo ise mühendislik hayalleri kurmaya başladı.

6. Geçmişle Yüzleşme

Bir gün, Béatrice aradı: “Eski atölyen Rodriguez’de bir sorun var. Oraya gitmeni istiyorum.”

Matteo, eski patronu David’in atölyesine gitti. David, borçları ve kötü yönetimi nedeniyle iflas etmişti. Béatrice, atölyeyi satın almıştı. David öfkeliydi, ama Béatrice ona bir iş teklif etti: “Sıfırdan başla, dürüst ol, bir şans daha hak ediyorsun.”

David önce reddetti, sonra kabul etti. Matteo, ona yardım etti, geçmişteki kırgınlıkları geride bıraktı.

7. Gerçek Güç

Matteo, atölyede yeni bir düzen kurdu. Herkes eşit, herkes güvende, herkes adil bir ortamda çalışıyordu. Eski ekip arkadaşları ona minnettar kaldı. David, yeni hayatında alçakgönüllü olmayı öğrendi.

Bir gün, Matteo yolda yaşlı bir adamın arabasının bozulduğunu gördü. Adam, hastaneye yetişmeye çalışıyordu. Matteo, hemen yardım etti, hiçbir ücret talep etmedi. “Sadece bir başkasına yardım et,” dedi.

David, uzaktan izliyordu. Yanına gelip, “Sen hiç değişmedin,” dedi. “Ben de değişmeye çalışıyorum.”

Matteo gülümsedi. “İnsanlar değişebilir. Önemli olan doğruyu seçmek.”

8. Zincirleme İyilik

Béatrice, bir gün Matteo’yu bahçesinde davet etti. “Artık yaşlandım, işleri sana devretmek istiyorum. Alvorada Grubu’nu sen yöneteceksin. Dürüstlük ve iyilik seninle büyüyecek.”

Matteo gözyaşlarıyla kabul etti. Béatrice ona babasından kalan eski aletlerini de geri verdi. “Bu aletler senin mirasın.”

Matteo, eski patronu Giorgio’yu affetti, ona ikinci bir şans verdi. Hayatındaki tüm yaralar zamanla iyileşti.

9. Aile ve Mutluluk

Matteo’nun ailesi büyüdü, mutlu oldu. Her sabah işe gitmeden önce, bir zamanlar yardım ettiği yaşlı kadını hatırladı. İyilik zincirinin bir parçası olmanın gururunu yaşadı.

Bir gün, kızı Julia bir resim yaptı: “İyi olmak her zaman kazandırır.” Bu resmi Béatrice’nin odasına astılar.

Matteo, hayatının anlamını bulmuştu. Herkesin bir şansı hak ettiğini, iyiliğin asla karşılıksız kalmadığını biliyordu.

10. Son

Yıllar geçti. Matteo, büyük bir şirketin başında, mutlu bir aileyle, dostlarıyla, geçmişin acılarını iyileştirmiş olarak yaşadı. Her sabah, yolda yardıma ihtiyacı olan birini gördüğünde durdu, yardım etti. Çünkü bir insanın hayatı, küçük bir iyilikle değişebilirdi.

Ve Matteo, hayatı boyunca hep doğru olanı yaptı. Çünkü iyilik, en büyük mirastı.

SON

.