20 Doktor Bir Milyoneri Kurtaramadı… Fakir Bir Hizmetçi Onların Göremediğini Fark Etti

.
.

20 Doktor Bir Milyoneri Kurtaramadı… Fakir Bir Hizmetçi Onların Göremediğini Fark Etti

İstanbul’un kalbi Şişli’deki prestijli lüks tıp merkezinde, 67 yaşındaki Osman Demir, inşaat imparatorluğunun sahibi olarak hayatla ölüm arasında bir mücadele veriyordu. Türkiye’nin en iyi doktorları onun için savaşıyor ama nedeni bilinmeyen bir şekilde adam her saat biraz daha zayıflıyordu. Milyarder, hayatının en kritik dönemecindeydi ve tüm tıbbi ekip, hastasının hayatını kurtarmak için çabalıyordu.

Osman’ın odasında temizlik yapan Fatma Yılmaz, gece vardiyasında çalışan bir temizlik görevlisiydi. Kocası Mehmet’i 7 yıl önce kanserden kaybetmiş, şimdi ise oğlu Emre ile birlikte Üsküdar’daki küçük bir evde yaşıyordu. Fatma, hayatın zorluklarını tanıyordu ama onun özel bir yeteneği vardı: Başkalarının gözden kaçırdığı detayları görme becerisi.

Gece yarısı, koridorlarda yoğun bir gerginlik hâkimdi. Fatma, 247 numaralı odanın kapısının önünde durduğunda, içerdeki doktorların telaşını duyabiliyordu. Profesör Kemal Özkan ve asistanı Doktor Ahmet Kaya, Osman’ın test sonuçlarını inceleyerek hayal kırıklığı içinde başlarını sallıyorlardı. “Her şey normal, ama hasta giderek kötüleşiyor,” dedi Kemal. “Sanki vücudu pes etmiş gibi.”

Fatma, Osman Demir’in odasına temizlik yaparken, bir şeylerin yanlış gittiğini hissetti. O an, kocasının hastalığı sırasında yaşadığı anılar aklında canlandı. “Belki de bu adamın da birine ihtiyacı var,” diye düşündü.

Osman’ın karısı Sevgi, kocasının yanında oturmuş, gözyaşları içinde dua ediyordu. Fatma, odanın köşesinde durarak, Osman’ın yüzündeki solgunluğu ve çaresizliği gördü. “Buna bir son vermeliyim,” diye düşündü. Ama nasıl? O bir temizlik görevlisiydi, kim ona inanırdı?

Fatma, temizlik arabasını alarak odadan uzaklaştı. Koridorun sonunda, hemşire Ayşe ile karşılaştı. “Fatma, burada ne yapıyorsun?” diye sordu Ayşe. “Sadece temizlik yapıyorum,” dedi Fatma, ama aklında başka bir şey vardı. “Bana biraz zaman ver, belki bir şeyler fark edebilirim.”

O gece, Fatma’nın içindeki sese kulak vermesi gerektiğini biliyordu. Osman’ın odasında, bardakların üzerinde gördüğü tortu, onun dikkatini çekmişti. “Bu adamın suyu zehirleniyor olabilir,” diye düşündü. “Ama bunu kanıtlamam gerekiyor.”

Fatma, cesaretini toplayarak tekrar 247 numaralı odanın kapısına gitti. Kapıyı çalıp içeri girdi. “Özür dilerim, camları temizlemem gerek,” dedi. Herkes ona dikkat etmedi, tam o anda Selim Demir’in elinde bir şişe ile odada olduğunu gördü. Fatma, Selim’in bardağa bir şey eklediğini fark etti. Kalbi hızla çarpmaya başladı. “Bunu kaydetmeliyim,” diye düşündü.

Fatma, telefonunu çıkardı ve Selim’in hareketlerini kaydetmeye başladı. Selim, su bardağının içine bir şey eklediğinde, Fatma’nın kalbi duracak gibi oldu. “Bu adam babasını zehirliyor,” diye düşündü. O an, Selim’in annesine bir şeyler söyleyip bardağı babasına vermesinin anını kaydetmeliydi.

Fatma, panik içinde geri çekildi ve hemen tuvalete koştu. Orada, Emre’yi aradı. “Oğlum, bir şeyler oluyor. Selim’in babasına zehirli su vermesine tanık oldum. Hemen polise gitmemiz gerekiyor,” dedi. Emre, “Anne, hemen kanıt bulmalısın. Bir fotoğraf çekmelisin,” diye yanıtladı.

Fatma, tekrar odanın kapısına döndü. Selim, annesinin yanındayken, bardağı babasının dudaklarına yaklaştırıyordu. “Hayır!” diye bağırdı Fatma. “O su zehirli!” Herkes şaşkınlıkla ona döndü. Sevgi, “Ne diyorsun?” diye sordu. Selim ise öfkeyle, “Bu kadın delirmiş!” dedi.

Fatma, “Bu suya bir şey eklendi. Bunu kanıtlayabilirim,” dedi. Profesör Özkan, “Gerçekten mi?” diye sordu. Fatma, “Evet, kaydettim. Selim’in suya ne eklediğini gördüm,” dedi.

Profesör, Fatma’nın telefonunu alarak videoyu izledi. Selim, paniğe kapıldı. “Bu yanlış anlaşılma!” diye bağırdı. Ama artık çok geçti. Polis çağrıldı ve Selim gözaltına alındı.

Fatma, Osman Demir’in hayatını kurtarmıştı. O an, hayatının değişeceğini biliyordu. Artık sadece bir temizlik görevlisi değil, aynı zamanda bir kahramandı.

Bir süre sonra, Osman Demir hastaneden taburcu edildi. Fatma, onun hayatını kurtardığı için onurlandırıldı. Osman, ona teşekkür ederken, “Senin gibi birine ihtiyacım vardı,” dedi. “Hayatımı kurtardın.”

Fatma, bu olaydan sonra hayatının yönünü değiştirdi. Artık toplumda daha görünür bir yere sahipti. Kendi yeteneklerini keşfetmiş, hayatını değiştirmişti.

Zamanla, Fatma, Osman’ın inşaat şirketinde çalışmaya başladı. Gözlemci olarak işe alındı ve başkalarının göremediği detayları fark etme yeteneğiyle şirketin güvenliğini sağladı.

Fatma, hayatının en büyük ödülünü kazanmıştı. Artık sadece bir temizlik görevlisi değil, aynı zamanda bir liderdi. Kendi hikayesi, başkalarına ilham vermeye devam etti.

.