Neslihan Atagül felç oldu ve fizyoterapiye başladı, hastaneden yürüyerek çıkacağım diye açıklama yaptı. 💪🚶‍♀️

.

.

Neslihan Atagül’ün Zorlu Mücadelesi: Aşk, İnanç ve Azmin Hikayesi

Neslihan Atagül, Türk televizyonunun en sevilen ve en başarılı oyuncularından biri olarak tanınıyor. Birçok başarılı projede yer alan, oyunculuğu ve güzelliğiyle izleyicilerin gönlünü kazanan Atagül, hayatının en zorlu dönemlerinden birini geçiriyor. İstanbul’da meydana gelen büyük depremde ciddi şekilde yaralanan ünlü oyuncu, sol tarafındaki felç nedeniyle büyük bir fiziksel mücadeleye girmeye başladı. Ancak, bu süreç sadece fiziksel bir iyileşme değil, aynı zamanda bir kadının aşk, inanç ve annelikle yeniden hayata tutunma hikayesiydi. İşte Neslihan Atagül’ün, zorlu bir felç sürecinin ardından kazandığı zaferin detayları.

DEPREMİN YARALADIĞI CANLAR VE YENİDEN DOĞUŞ

7.4 büyüklüğündeki İstanbul depremi, milyonlarca insanın hayatını altüst etti. Depremin ardından ortaya çıkan yıkım sadece fiziksel değil, duygusal olarak da büyük bir travma yarattı. Neslihan Atagül, bu korkunç olayda büyük bir yaralanma geçirdi. Burak Özçivit’in büyük bir özveriyle onu enkazdan kurtarması ve sırtında taşıyarak hastaneye yetiştirmesi, hayatlarının dönüm noktasıydı. Ancak, bu kurtuluş ne yazık ki Neslihan’ın eski sağlığına geri dönmesi anlamına gelmedi. Deprem sonrası yapılan ilk tıbbi müdahaleler, Atagül’ün sol tarafının felç olduğunu gösterdi.

İlk günlerde, Neslihan’ın gözleri boş bir şekilde bakıyordu. Konuşmuyor, sessizce etrafını izliyordu. Ancak zamanla, sevdiklerinin sevgisi ve özellikle eşi Burak Özçivit’in desteğiyle, yavaşça hayata geri dönmeye başladı. Depremin hemen sonrasında başladığı tedavi süreci, sadece bir iyileşme hikayesi değil, aynı zamanda duygusal bir yeniden doğuşun, sevginin, inancın ve anneliğin simgesi haline geldi.

 

İLK FİZİKSEL TEDAVİ SÜRECİ: AŞK VE UMUTLA BAŞLAYAN YOLCULUK

Neslihan Atagül’ün tedavisinin ilk günü oldukça duygusal anlara sahne oldu. Fiziksel terapist, Atagül’e sadece “Bugün sadece kolunu kaldırmayı deneyelim” dediğinde, Neslihan’ın gözlerinden yaşlar süzüldü. Eşi Burak Özçivit, onu teselli ederek kulağına şu sözleri fısıldadı: “Sen bu ülkenin en güzel yürüyen kadınıydın. Ve yine olacaksın. Ama bu sefer her adımını alkışlayacağız.” O an, Neslihan Atagül gülümsedi ve bu, tedavi sürecinin ilk umutlu adımıydı.

Fiziksel terapist Dr. Mine Özgüven, Neslihan’ın durumunu şu şekilde açıkladı: “Sol tarafındaki vücut, özellikle bacak kasları, sinirsel iletimini kaybetmişti. Ancak mental gücü inanılmaz. Her kası için savaşıyor. Sanki her kas bir cephe. Neslihan bu savaşta yalnız değil. Yanında onu sevgiyle destekleyen bir adam var.”

Neslihan, her terapi seansında, Burak’tan bir şey ister: Ellerini tutmasını. O eller, onun denge kaynağı, umudu ve moral kaynağıydı. Burak Özçivit, o anları şu şekilde anlatıyor: “Hayatımda ne kadar çok omzuna ağlamışımdır. Şimdi o ağladığında ayakta duruyorum. Ona yaslanabilecek bir omuz olabildiysem ne mutlu bana…”

ANNE VE BABANIN YENİDEN DOĞUŞU: KARAN’IN SÖZLERİ

Neslihan Atagül, tedavi sürecinde yalnızca fiziksel değil, duygusal bir iyileşme de yaşıyordu. Kızı Karan’ın ona olan sevgisi, annenin yeniden doğuşuna tanıklık ediyordu. Küçük Karan, annesinin yürüyemediğini gördüğünde büyük bir üzüntü yaşadı. Ancak, küçük çocuğun kalbinden çıkan bu sözler tüm hastane odasını ağlattı: “Anne, eğer yürüyemezsen seni kucaklarım, sorun değil. Ama söz ver, bir gün bana sarılacaksın, tamam mı?”

Bu sözler, Neslihan’ı bir adım daha iyileşmeye yaklaştırdı. O an, sadece bir annenin değil, tüm bir ailenin mücadele ettiği anlardan biri oldu. Küçük Karan’ın içtenliği, Neslihan’ı bir adım daha ileriye taşıdı.

HEM FİZİKSEL HEM DUYGUSAL BİR MÜCADELE

Fiziksel tedavi süreci ilerledikçe, Neslihan Atagül’ün iyileşme hızının arkasında sadece fiziksel güç değil, duygusal gücü de yatıyordu. Her gün tedavi odasında geçen zaman, bir roman gibi geçti. İlk başta sadece kolunu kaldırabilen Neslihan, birkaç hafta sonra parmaklarını oynatmaya başladı. Üçüncü haftada ise oturmayı başardı. Artık ayakta durmak için ilk destekleri almaya hazırdı.

Burak Özçivit, her tedavi sonrası Neslihan’ı tekerlekli sandalyeye bindirip bahçeye götürüyordu. Beraber çiçeklerin kokusunu alıyor, sessizce gökyüzüne bakıyorlardı. Neslihan, bu anı şöyle anlatıyordu: “Gökyüzü aynı, ama ben değiştim. Bu sefer, yere sağlam basmayı öğrendiğimde, o gökyüzü benim olacak.”

#YÜRÜYENNESLİHAN: BİR HAYALİN GERÇEKLEŞMESİ

Neslihan Atagül’ün tedavi sürecindeki motivasyonu, sadece bir hastanın iyileşme süreci değildi; aynı zamanda bir kadının azim, sevgi ve inançla yeniden doğuşu anlamına geliyordu. Sosyal medyada #WalkingNeslihan etiketi hızla yayıldı ve bu etiket, kısa sürede büyük bir etki yarattı. Burak Özçivit, sosyal medya hesabında paylaştığı bir video ile şu duygusal sözleri söyledi: “İlk adımımı attığımda ağlayacağım çünkü o adım bizim adımımız olacak. Her gün ona yeniden aşık oldum. Her gün yeniden…”

Bu video 15 milyon izlenmeye ulaştı. Burak Özçivit’in gözyaşlarıyla paylaştığı bu duygusal video, tüm Türkiye’yi derinden etkiledi.

SON HEDEF: OĞLU KARAN’IN MEZUNİYETİNE YÜRÜMEK

Neslihan Atagül, tedavi günlüğüne şunları yazdı: “Bu hastaneyi ayaklarımın üzerinde terk edeceğim. Ama en büyük hayalim, yıllar sonra oğlum Karan’ın mezuniyetinde kendi ayaklarım üzerinde yürümek. Onunla yürümek, tekerlekli sandalye ile değil.” Bu sözler, Neslihan’ın iyileşme sürecinin bir anlamda zirvesi oldu. O, sadece fiziksel bir hastalığı aşmakla kalmadı, aynı zamanda bir kadının hayata tutunma mücadelesini de simgeliyordu.

PLAY VIDEO:

SONUÇ: BİR KADININ İNANCI VE SEVGİSİ

Neslihan Atagül’ün bu zorlu tedavi süreci, sadece bir fiziksel iyileşme değil, aynı zamanda bir kadının ruhsal gücünün, aşkının ve azminin zaferiydi. Eğer Neslihan Atagül tekrar yürüyebilirse, bu sadece tıbbi bir başarı değil; aynı zamanda sevginin, inancın ve azmin zaferi olacak. Neslihan Atagül, artık sadece bir oyuncu değil, aynı zamanda yeniden yürüyebilmek için her gün savaşı veren bir kadın olarak hafızalarda yer edecek.